Een juridische vraag. Ben ik verplicht iemand met hulphond toe te laten die ik een gratis workshop heb aangeboden, terwijl een andere betalende deelnemer die zich eerder heeft aangemeld, zwaar allergisch is voor honden en daardoor niet mee kan doen?

Wettelijk gezien mag ik hem de toegang niet weigeren. Er is een uitzondering (zie foto), maar kan ik me daarop beroepen?

Ik heb een korte reactie klaar, is er een jurist die mee kan kijken?

Toelichting:
Af en toe laat ik deelnemers gratis toe aan een training om hen te helpen. Mijn maatschappelijke bijdrage.

Ik heb zo een EFT-workshop gratis aangeboden aan iemand met PTSS hulphond om te helpen met traumaverwerking. Ik dacht dat die hond alleen s nachts nodig was om hem te wekken bij nachtmerries.

Hij geeft aan ik neem mijn hulphond mee. Een betalende deelnemer is zwaar allergisch en kan dan niet mee doen. Zij had zich in april ingeschreven voor 21 sept.

Ik gaf aan dit lukt niet samen en bood hem aan in een volgende workshop deel te nemen, als daar geen mensen met allergie in zitten.

Zijn antwoord:
Een weigering op grond van allergie is ook verboden. Ook mag dit niet bij een mogelijke toekomstige cursus als er weer iemand alergies zou zijn.

Het is bij wet verboden (discriminatie op grond van handicap of chronische ziekte) en staat zelfs max 2 maanden gevangenisstraf op of een boete rond de 8500 euro.

Ik wil je dan ook verzoeken mij en mijn hulphond gewoon toe te laten tot de cursus die je mij gratis hebt aangeboden hebt.

Ik had deze afspraak ook ingepland in mijn agenda en andere afspraken daar voor afgezegd.

-....

Het raakt me, ik wil iets goeds doen en ervaar dit als dreiging.

Wat kan ik juridisch nu doen?

Welke uitspraak hanteer jij? Wat nou, als jouw gesprekspartner een andere betekenis geeft aan dezelfde uitspraak?

Herken je de voorkeursfocus van jouw gesprekspartner (positie, prestatie of relatie), dan is dit voorspelbaar. Wat zou deze kennis je opleveren? Wat voorkom je daarmee?